Stadnina konika polskiego

Konik polski jest polską rasą konia mającego w kłębie 136 cm, długowiecznego, odpornego na choroby i trudne warunki utrzymania. Dzikimi przodkami koników polskich były tarpany. Zamieszkiwały one do końca XVII wieku lesiste obszary wschodniej Polski, Litwy i Prus. W okolicach Puszczy Białowieskiej przetrwały do 1780 roku. Pierwsze próby prowadzenia zorganizowanej hodowli koników polskich, zostały podjęte w Polsce w 1923 roku.

Stadnina uczestniczy w unijnym programie rolno-środowiskowym zachowanie rasy konika polskiego. Tabum koni żyje w ostji w warunkach zblżonych do naturalnych.